Onderweg van Ille sur Têt naar Boadella D'Empordá

29 augustus 2014

De B&B Le Buis in Ille sur Têt achter ons latend, vertrekken we met het idee om 50 kilometer verder in Maureillas las Illas te overnachten. Dit was mede ingegeven omdat we onderweg nog een Col van 350 meter hoog moesten beklimmen. Echter alles ging anders dan gepland, waardoor het een zeer bewogen dag werd. De 350 meter hoge Col was niet hoger dan 200 en in Maureillas las Illas was in geen velden of wegen een hotel of iets dergelijks te vinden. Omdat we hier al om 13.30 arriveren, besluiten we door te fietsen en de Col van 700 meter naar La Vajol te bedwingen en hopend halverwege in Las Illas te kunnen overnachten. Er is daar inderdaad een Auberge, maar helaas krijgen we 'complet' te horen. Dit is een fikse tegenvaller en we moeten noodgedwongen verder, waardoor we in ieder geval, zoals we gisteren vermeld hadden, de Spaanse grens over. Vlak voor het einde van de Col, dit kan je niet bedenken, worden we door een passerende automobilist, zo goed en kwaad als het kan er in het Frans op gewezen, dat het laatste stuk van de weg naar de grens hermetisch is afgesloten. De omweg die hij ons aangeeft, blijkt hobbelig, vrijwel onbegaanbaar en door de achtertuin van een Engelse familie te gaan die hier logeerde. Gelukkig konden zij ons wel vertellen dat dit de goede weg is naar de grensovergang. Het schetst onze verbazing dat er aan het einde van dit pad de autoweg naar Spanje (La Vajol) begint. Helaas hebben we door de vermoeidheid van het klimmen, vergeten hier een foto van te maken. Dit betekende nog niet dat het einde in zicht was, maar wel een schitterend uitzicht op de Pyreneeën. Na een snelle afdaling, moet er weer geklommen worden. Bovendien begint de tijd te dringen om een slaapplaats te vinden. Om 19.00 zien we langs de weg een bord staan met de naam van een restaurant erop en besluiten we in ieder geval eerst maar eens iets te gaan eten. Het blijkt in een dorp van 120 inwoners te liggen en de hoop op een overnachting is gedaald tot nul. Als het ook nog donker begint te worden en wij navraag doen bij de eigenaar, kan dezeons vertellen dat er op nog geen 80 meter een B&B ligt. Hij neemt zelf contact op en regelt voor ons de overnachting. Zijn zoon brengt ons persoonlijk naar de B&B Can Morset. We worden ontvangen door een alleraardigste mevrouw en krijgen wijn en chocolade aangeboden, die ook nog perfect Engels spreekt. Al met al een goede afloop, waarvan wij dachten de nacht buiten te moeten doorbrengen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Martin:
    30 augustus 2014
    Dit verslag loopt gelukkig weer goed af. De laatste loodjes?
  2. Sandra Beukers:
    30 augustus 2014
    Jeetje wat een verhaal. Ik vind het stoer. Succes verder en geniet er van. Gr. San